فصلی از یک کتاب منتشر ناشده:
خورشيد ماندگار
در آخرين سالهاي
ديكتاتوري رضا خان مردي در محله ميدان قطب تبريز چشم به جهان گشود كه سالهاي بعد راهگشايي
نوآور و بنيانگذاري كبير لقب گرفت. در تاريخ رسمي مدون، آمده است كسي كه رسالت سنگين
بن‌بست‌شكني ايدئولوژيك
و مبارزاتي خلقي را بردوش كشيد محمد حنيف‌نژاد نام داشت و 33سال بعد به دستور
خلف همان ديكتاتور به شهادت رسيد.
اما تاريخ
برگهاي ديگري هم دارد كه در فرداهاي اين شهادت گسترده شده‌اند. اين برگها نشان مي‌دهند بزرگمرد
خورشيد سوار ما، نه تنها در صبحگاه خونين 4خرداد1351 نمرد، كه برعكس، حياتي جاويدان
يافت. آن چنان كه امروز، پس از نزديك به چهل و اندي سال، كه از فوران آن خون جاري دوران
مي‌گذرد حضورش
را بيش از هر زمان ديگر در روند آزادي مردممان حس مي‌كنيم. حس اين حضور آن چنان درخشان
است كه پهنة مريدان و پيروان طريقت او را درنورديده و حتي دشمنانش را نيز به تحسين
واداشته است. دشمناني كه در دوران بن‌بست‌شكني‌هاي او مهر سكوت برلب داشتند و يا
غرقه در خرافات و ارتجاع مذهبي به سازشي ننگين با زمانة دون رسيده بودند.
او در، پاييز
سال1317 در خانواده‌يي
متوسط به دنيا آمد. اين ايام، مصادف بود با دوران پاياني يك ديكتاتوري سياه بيست ساله
رضاخان. لذا براي شناخت عميق تر او كه هيچگاه از تاريخ مبارزات مردمش جدا نبود لازم
است كه نگاهي كوتاه به اوضاع و احوال سياسي اجتماعي آن زمان بيندازيم.
