۵/۲۸/۱۳۹۱

و آه اندوه


و آه...اندوه
ورد ِجوانمردان، اندوهی است که در دو جهان نگنجد
شیخ ابوالحسن خرقانی

اندوه،
شب گل سرخ است
در دستهاي مردي آواره.

اندوه آواز در رودهاي مرده است
براي پايان روز
و غربت پياپي بركه.

اندوه
رقص است در طوفان
در همسفري با چلچله ها.

و آه اندوه وردي است
براي عبور از آتش است مثل آتش
بي هراس از سوختن.
9تير91

هیچ نظری موجود نیست: