۵/۲۷/۱۳۹۳

مادياني كه...



مادياني كه...
مادياني كه سر از پنجرة شب كشيد
با شيهه اي سپيد
تا عمق ناپيداي درياي تاريك تاخت؛
و به سوي پرنده اي گريخت
كه در بامداد مي پريد
و نام پر ترانه اش را
در خيابان هاي روز ثبت كرده بود

                                              14مرداد93

هیچ نظری موجود نیست: