یادداشتها ، من و تلگرام(۱)
کانال من در تلگرام «سلام خیابان» نام دارد. تصمیم گرفتم یادداشتهای کوتاه خود در تلگرام را اینجا هم بگذارم. از این پس ادامه خواهم داد
ـ گذشته از ماهیت رذیلانه ادعاهای «نیم پهلوی» درباره مجاهدین
به این سوال سیاسی جواب دهیم که «بچه شاه» در این مصاحبه برد یا باخت؟ بی تردید با
طناب یک خبرنگار ضد مجاهد به چاه رفت ولی به واقع باخت. کسی که ادعا کند مردم بین
رژیم آخوندی و مجاهدین رژیم را انتخاب می کنند به زبان اشهد خودش اعتراف می کند که
خودش به آخوندها بیشتر نزدیک است. و راستی آیا کسانی که می پرسیدند مجاهدین در
مبارزه شان چرا با «نیم پهلوی» متحد نمی شوند حالا برایشان روشن شد چرا؟ ما باید
از خبرنگار ضد مجاهد که شازده را این گونه سوزاند تشکر کنیم!
ـ محمود دولت آبادی، نویسنده ای که با خود عهد بسته که
آستان بوس همة قدرتهای حاکم، اعم از فرح پهلوی تا انواع رئیس جمهورهای رژیم
آخوندی، باشد در کتاب نون نوشتن خود(صفحه ۹۲) نوشته است: «دیگران
بیرون مرا می‌بینند و چه بسا به تصوری که از من دارند، غبطه می‌خورند. اما درون
من... درون مرا هیچ‌کس نمی‌تواند ببیند؛ حتی نزدیک‌ترین کسان من». جسارتا عرض می
کنم که اتفاقا روزگار دیگری شده است. جنابشان را وقتی برسفرة سور جلادی مثل روحانی
می بینیم اصلا لازم نیست به خودمان زحمت زیادی بدهیم تا «درون» ایشان را کشف کنیم.
بی حیایی و نوکر قدرت بودن از سیما و چهرة ایشان در سفرة آخوند شیاد روحانی از
درونی بسیار مرده و ضعیف و بی محتوا خبر می دهد. نگاهش کنید! رقت انگیز است و چه
چیز حقارت بارتر از این که یک «نویسنده» به پابوس یک «آخوند» رفته باشد!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر