دعوت
مرا
به خلوت خانه بخوان!
کسی
جز این گل مرا نشناخت.
کسی،
جز
این پرندة خیس،
باور
نکرد که من زیر باران
دیشب
چه می کردم!
کسی
صدای مرا نشنید
و
من ماندم و این پرنده
من
ماندم و این پل بی عابر.
مرا،
با
گل و پرنده ام،
به
خانه ببر!
و
بشنو صدای سازم را.
۹دی۹۷
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر