یادداشت سال نو مسیحی و حتمیت تولدهای بزرگ

یادداشت سال نو مسیحی

و حتمیت تولدهای بزرگ

امسال شب تحویل سال نو مسیحی نفر همراه برادری در بیمارستان بودم. توفیق یافتم که اولین ساعتهای سال تحویل اندکی انجیل بخوانم. از انجیل متی شروع کردم. در شرح تولد مسیح آمده بود که هیرودیس پادشاه بیت الحم بود که به او گفتند پسر مشرق زمین در همین بیت الحم متولد خواهد شد. بسیار ترسید و کهنه و کاتبان قوم را جمع کرد و پرسید:‌ «مسیح کجا باید متولد شود؟» هیرودیس مجوسان را فراخواند تا محل تولد مسیح را پیدا کنند و به او خبر دهند. مجوسان جستجوی فراوان کردند و عیسای مسیح و مادرش را یافتند. اما آنها را به هیرودیس تحویل ندادند. پیدا است که هیرودیس، مانند همة‌ دیکتاتورهای دیگر تاریخ، از این زخم بسیار غضبناک «فرستاد و جمیع اطفالی را که در بیت لحم و تمامی نواحی آن بودند ، از دو ساله» را «به قتل رسانید و آن گاه به زبان ارمیا نبی گفته شده :‌تمام شد!» اما به رغم این همه سفاکی مسیح متولد شد و رسالت او ادامه یافت. من با این که بارها انجیل و همین قسمت از تولد مسیح را خوانده بودم اما این بار نکته عجیبی توجهم را جلب کرد. راستی قساوتها و غضب ها و کشتارهای دیکتاتورها برای جلوگیری از تولدهای بزرگ تاریخ ساز منحصر به میلاد مسیح و برخورد هیرودیس است؟ و آیا فقط او است که بعد کشتن اطفال زیر دو سال به خیال خام خود بر بالای جسد قربانیان خود لبخند پیروزی می زند و می گوید تمام شد؟ هرگز! همة‌ میلادهای بزرگ با قساوت و توطئه دیکتاتورها همراه است و شگفت این است که تیر همة این کید و مکرها به سنگ می خورد و در میلادهای بزرگ و سرنوشت ساز وقفه ای نخواهد افتاد. راه دوری نرویم. در آبان ماه گذشته ما شاهد یک میلاد بزرگ در تاریخ میهنمان بودیم. وقتی که خامنه ای دستور کشتار عام تظاهرکنندگانی که برای یک لقمه نان به خیابانها آمده بودند را داد چه کرد؟ و چه گفت؟ آنان را اشرار خواند و بعد هم برخود بالیدند که در ظرف ۴۸ ساعت کار را تمام کردند و جمله ثابت همة‌ دیکتاتورها را برزبان آوردند:‌« تمام شد!» ولی آیا واقعا تمام شد؟ نه این قافله را سر باز ایستادن نیست. کاروان خلق ایران تا مقصد آزادی، به رغم همه سختی ها و به رغم همة‌ فراز و نشیبهای جانکاه، راه را ادامه خواهد داد و تردید نباید کرد که خامنه ای کوچکتر از آن است که بتواند جلو میلاد خلق را بگیرد. مهم این است که ما به حتمیت تخلف ناپذیر میلادهای بزرگ تاریخی یقین داشته باشیم. و البته بهایش را هم بپردازیم. در بخش دیگری از همین انجیل متی آمده است که او «کار را در آتشی که خاموشی نمی پذیرد خواهد سوزانید»