۷/۰۳/۱۳۹۳

اگر كه مي خواهي شاعر باشي!



اگر كه مي خواهي شاعر باشي!
                                                به ياد بهداد شاعر شهيد ارتش آزاديبخش
كه براي كلمه جنگيد و «بقاي مقدس كلام»

چيزي بيفزاي به جهان
اگر كه مي خواهي شاعر باشي!
در كوره راه تاريك
از چاله و تيغ مهراس
و در پرواز بر صخره هاي بلند
به ياد آر خيل شاعران بر دار كشيده پيش از خود را،
كه با دل هاي شكسته خوانده اند
آخرين شعرهايشان را برفراز قاف.
و تو اگر كه مي خواهي شاعر باشي
بي هراس از تكه تكه شدن جگرت
از زخم مهراس
و آتشي به ما بده و آوازي بخوان
تا در آخرين نفس
وقتي كه آن عقاب سياه هولناك
با منقاري از مفرغ گداخته بر جگرت تك مي زند
با چشماني عاشق
وداع كني جهان عفن را
و شاعر بميري...
24مرداد93


هیچ نظری موجود نیست: