احساس مي كنم خدايم

احساس مي كنم زيبايم
وقتي كه از خواب برمي خيزم
و با چشمهاي كودكي نگاه مي كنم
از پنجره به كوچه.



احساس مي كنم جوانم
وقتي كه فرياد مي زنم
و آزادي
از زير پوستم فواره مي زند.

احساس مي كنم دلاورم
وقتي كه به پا مي خيزم
و مي بوسم
دستي شكسته بر قبضه را.

احساس مي كنم خدايم
وقتي كه شعر مي گويم
و دوست ندارم دوزخ را
الّا براي جلادان.

با اين همه، آه!...
احساس مي كنم دوزخم
وقتي كه مي گذرم بي تفاوت
از كنار گرسنه اي كه در اتوبوس ديده ام.

8دي87