۴/۲۷/۱۳۸۷

تيغي در گلويم رويانده اي بنگر!


تيغي در گلويم رويانده اي، بنگر!
كودكانه
ـ يا كه لجوجانه
فرقي نمي كند ـ
مي گريم براين تربت بي نام.
پنهان نمي كنم.
پنهان نمي كنم.
وقتي به اين خاك مي رسم
هميشه كودكم
با گريه ها و بهانه هاي بسيار.

13ارديبهشت87

edameh matlab

هیچ نظری موجود نیست: